Πολλή κουβέντα έχει γίνει όλο το τελευταίο χρονικό διάστημα για ένα ευρύ φάσμα ζητημάτων, ερωτημάτων και πιθανοτήτων. Όπως ήταν φυσικό η ίδια η συμπύκνωση και επιτάχυνση των πολιτικών εξελίξεων από την προκήρυξη του δημοψηφίσματος κι έπειτα, ολόκληρη σειρά ερωτημάτων από θεωρητικά - σε έναν βαθμό - ζητήματα, απέκτησαν άμεση πολιτική σημασία. Μεγάλο κομμάτι των εργαζομένων της χώρας τραβήχτηκε βίαια στην πολιτική αντιπαράθεση, αναγκάστηκε να πάρει θέση, ένιωσε την ανάγκη να ψάξει βαθύτερα ζητήματα που μέχρι πρότινος μετά βίας απλά είχε υπόψιν του. Σε ένα τέτοιο ενδιαφέρον σκηνικό ανοίγονται δυνατότητες ανώτερης πολιτικής συνειδητοποίησης μεγάλων κομματιών της ελληνικής κοινωνίας, από τη μια, και μεγάλη κίνδυνοι χειραγώγησης αυτών των κομματιών σε επιβλαβείς για τα ίδια κατευθύνσεις ακριβώς εξ αιτίας της απειρίας ενασχόλησής τους με την πολιτική. Τον μεγαλύτερο ίσως κίνδυνο σε αυτά τα πλαίσια, αποτελεί αυτός της ΧΑ και της επιρροής της...
Έχουν αρχίσει τα όργανα της φτιασιδωμένης με αριστερό προσωπείο, επί της ουσίας όμως αστικής προπαγάνδας στα ΜΜΕ. Προκρίνοντας κραυγές και απλοϊκά και εύκολα σχήματα σκέψης, σειρά άρθρων έχει αρχίσει να εμφανίζεται προς στήριξη των κυβερνητικών επιλογών. Σειρά άρθρων που επί της ουσία προκρίνουν την "υπέυθυνη" - απέναντι σε ποιον αλήθεια; - στάση όσων αυτοπροσδιορίζονται ως "αριστεροί" λοιδορώντας όσους - κατά την γνώμη των αρθρογράφων - εστάθησαν "ανεύθυνοι" προβάλλοντας ως δικιολογία την "αριστεροσύνη" τους. Από αυτό το σημείο, μέχρι την υιοθέτηση κραυγών περί "αριστερού λαϊκίσμου", μια Άντα Ψαρρά δρόμος...
Η εικόνα του ελικοπτέρου που φυγάδευε τον πρόεδρο Φερνάντο Ντε Λα Ρούα της Αργεντινής από το προεδρικό μέγαρο Casa Rosada την 20ή Δεκέμβρη του 2001, εν μέσω των μεγαλύτερων διαδηλώσεων που είχε γνωρίσει η χώρα από την αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1983, με 39 νεκρούς στις διαδηλώσεις τη μέρα εκείνη, θα ήταν πολύ βολικό να αγνοηθεί από πολλούς αυτές τις ημέρες στη χώρα μας. Όσο κι αν ήταν βολικό όμως να αγνοηθεί, δεν θα προσέφερε και πολλά κάτι τέτοιο. Η πραγματικότητα θα εξακολουθούσε να επιδρά αμείλικτη...
Εργαζόμενοι και εργαζόμενες, άνεργοι και άνεργες, μαθητές και μαθήτριες, φοιτητές και φοιτήτριες, όλοι όσοι δώσαν τον αγώνα του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα της Κυριακής (αλήθεια, ούτε εβδομάδα δεν πέρασε από εκείνη την τόσο μεγάλη για τον ελληνικό λαό μέρα) πρέπει να νιώθουν ευγνώμονες προς την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ευγνώμονες γιατί κατά την διάρκεια των τελευταίων 5 μηνών τους πρόσφερε πολλά και αναντικατάστατα μαθήματα. Μαθήματα που δεν μπορούσε παρά μόνο η ζωή και η άμεση πολιτική εμπειρία τους να τους δώσει. Μαθήματα που, όπως και κάθε τι άλλο πολύτιμο σε αυτή τη ζωή, θα κληθούν να πληρώσουν ακριβά αν έστω και για μια στιγμή τα αγνοήσουν ξανά στο μέλλον... Έχει τελειώσει το σενάριο της Αριστερής Παρένθεσης ή βρισκόμαστε αντιμέτωποι με νέα τελεσίγραφα;7/6/2015
ήταν και αναμενόμενο άλλωστε). Ο λαός δεν πρέπει να εφησυχάζεται, αντίθετα θα πρέπει να συμπυκνώσει - ει δυνατόν και υλικά - τις τεράστιας σημασίας εμπειρίες που του πρόσφερε το τελευταίο χρονικό διάστημα, να βγάλει τα συμπεράσματά του και να γίνει σοφότερος, ώστε να βρίσκεται σε καλύτερες θέσεις μάχης μπροστά στην νέα επίθεση των ιμπεριαλιστών δανειστών και των ντόπιων συνεργατών τους που φαίνεται να βρίσκεται προ των πυλών.
Μετά την απόλυτα επιτυχημένη και μαζική διαδήλωση της Θεσσαλονίκης στις 28 Μάρτη, το κίνημα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού κλιμάκωσε τις κινητοποιήσεις του με πορεία στις Σκουριές στις 5 Απρίλη. Οι αγωνιστές του κινήματος απέδειξαν για ακόμη μία φορά ότι δεν πρόκειται να περιμένουν κανέναν αυτόκλητο σωτήρα, ούτε θα αναθέσουν τις τύχες του αγώνα που μόνοι τους έχτισαν. Η αντιμετώπιση από τους κρατικούς μηχανισμούς καταστολής ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Σε αγαστή συνεργασία με τους δήθεν εργαζομένους της Eldorado έδειξαν το πραγματικό πρόσωπο και ρόλο τους. Με παρακρατικές μεθόδους και χωρίς κανένα μέτρο επιτέθηκαν στους αγωνιστές με σκοπό, όχι μόνο να διαλύσουν τη συγκέντρωση, αλλά να πλήξουν όσο το δυνατόν περισσότερο, σωματικά και ψυχολογικά, όποιον διαδηλώνει απέναντι στο τέρας της ΒΑ Χαλκιδικής. Αφού αρχικά απέκοψαν μία μερίδα διαδηλωτών τους χτύπησαν ταυτόχρονα και μεθοδευμένα. Τα δακρυγόνα και οι χειροβομβίδες κρότου-λάμψης των ΜΑΤ συνόδευαν τις πέτρες και τα ξύλα των «αγανακτισμένων της εταιρείας» απέναντι στον κόσμο της πορείας που το μόνο που ζητούσε ήταν να επιτραπεί στους συναγωνιστές τους να γυρίσουν στο σώμα της πορείας και να μην παραμείνουν μόνοι και εκτεθειμένοι απέναντι στις ορέξεις κάθε φασιστικού μηχανισμού, κρατικού ή παρακρατικού. Με γρήγορη, μαζική και δυναμική κινητοποίηση η πορεία της 5ης Απρίλη δεν έδειξε μόνο ότι η αλληλεγγύη και η συντροφικότητα μπορεί να υπερνικήσει κάθε οργανωμένο σχέδιο απέναντι στο κίνημα. Ανέδειξε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο τη συνεργασία της αστυνομίας με αντικινηματικούς μηχανισμούς καθώς και ότι ο ρόλος των μηχανισμών καταστολής έμεινε ίδιος και με την νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΕΛ. H πολιτική των ίσων αποστάσεων, είναι επικίνδυνη και εμπρηστική. Το κίνημα δείχνει καθημερινά ότι η θέληση για την νίκη, την ελευθερία, την ζωή είναι ισχυρότερη από κάθε κυβερνητικό σχέδιο για την εξόντωσή του. Κόντρα σε κάθε απειλή, σε κάθε Πανούση ή Δένδια, σε κάθε κυβέρνηση, θα εμφανίζεται πάντα ενωμένο, πεισμένο και πεισμωμένο μέχρι να νικήσει. Η εμμονή που δείχνει και αυτή η κυβέρνηση, στο μονόδρομο της καπιταλιστικής ανάπτυξης οδηγεί στον έλεγχο των πολιτικών επιλογών και κατευθύνσεων που ελέγχονται από μεγαλοεπιχειρηματικά συμφέροντα τα οποία δε διστάζουν να προκαλούν εμφύλιες συρράξεις μόνο και μόνο για την αύξηση των κερδών τους. Τα ντόπια και ξένα αρπαχτικά εξακολουθούν να καθορίζουν την εσωτερική πολιτική της χώρας και αυτό το βιώνουμε καθημερινά στη Χαλκιδική. Ο δρόμος για το κίνημα εξακολουθεί να είναι αυτός που το ίδιο άνοιξε και βάδισε εδώ και μια δεκαετία: Ενωμένοι και αποφασισμένοι, με όπλο τη συνέλευση, την αλληλεγγύη, τη διαδήλωση, τις πολύμορφες κινητοποιήσεις, στους δρόμους, στις πλατείες και στο βουνό, να συνεχίσουμε μαχητικά τον αγώνα μέχρι να λευτερώσουμε τον τόπο μας. Κανένας αγωνιστής όμηρος του κράτους και του παρακράτους Να φύγει ΤΩΡΑ η εταιρεία και να μην έρθει άλλη Αποκατάσταση όλων των εκτάσεων Αποχαρακτηρισμός της περιοχής από μεταλλευτική Απόσυρση των κατηγοριών ΑΝΤΑΡΣΥΑ Χαλκιδικής
του Tyler Durden Φαίνεται πως η παλίρροια της απο-δολαροποίησης έχει φτάσει στις ακτές της Ευρώπης. Με την Αυστραλία και το Ηνωμένο Βασίλειο να έχουν ήδη μετατοπιστεί σε κατεύθυνση ένταξης στην Ασιατική Επενδυτική Τράπεζα Υποδομών (Asian Investment Infrastructure Bank - AIIB), οι Financial Times αναφέρουν πως η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιταλία έχουν όλες συμφωνήσει να ενταχθούν στην αναπτυξιακή τράπεζα καθώς η στροφή προς την Ασία φαίνεται να αποτελεί το σχέδιο Β για την Ευρώπη. Όπως έχει σημειώσει στο παρελθόν ο Greg Sheridan, "το έπος της Κινέζικης Τράπεζας αποτελεί σχεδόν περίπτωση εγχειριδίου της αποτυχίας της εξωτερικής πολιτικής του προέδρου Ομπάμα". Όπως συμπεραίνουν οι Financial Times, οι ευρωπαϊκές αποφάσεις αποτελούν σημαντικό πλήγμα για την προεδρία Ομπάμα, η οποία υποστήριζε πως οι δυτικές χώρες θα είχαν μεγαλύτερη επιρροή στις εργασίες της νέας τράπεζας αν έμεναν από κοινού εκτός της. Όπως σημειώνει το Forbes, αυτό αφήνει στον Ομπάμα τρεις εξίσου άβολες επιλογές... Οι διαδηλώσεις Blockupy στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας συντάραξαν τα εγκαίνια του νέου κτηρίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κοντά στην όπερα στο κέντρο της πόλης. Οι διαδηλώσεις γρήγορα μετατράπηκαν σε συγκρούσεις. Η αστυνομία έκανε λόγο για 94 τραυματίες, 14 εκ των οποίων από συγκρούσεις με τους διαδηλωτές και οι υπόλοιποι από διαβρωτικά υγρά και δακρυγόνα.
του Stephen Lendman Οι ανεξάρτητες κυβερνήσεις στοχοποιούνται προκειμένου να υπάρξει αλλαγή καθεστώτος. Τόσο ο Μπους όσο και ο Ομπάμα ξόδεψαν τα χρόνια που ακολούθησαν την 11η Σεπτεμβρίου του 2001 προσπαθώντας ανεπιτυχώς να θέσουν τέρμα στην Βενεζουελάνικη Μπολιβαριανή Δημοκρατία. Η Υπουργός εξωτερικών Delcy Rodriguez κατηγόρησε την Ουάσινγκτον πως σχεδιάζει αποκλεισμό σε στυλ Κούβας. "Σχεδιάζουν χρηματοπιστωτικό, εμπορικό και οικονομικό αποκλεισμό, και (όλοι οι Βενεζουελάνοι) πρέπει να το γνωρίζουν αυτό" δήλωσε. Ο φαρισαϊσμός και η υποκρισία περισσεύουν τις τελευταίες μέρες. Σε περίοπτη θέση στα δελτία των 20:00 και τις ενημερωτικές εκπομπές η σκύλευση ενός νέου ανθρώπου συνεχίζεται αδίστακτα, χωρίς σταματημό και μετά θάνατον, μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου. Όσο βρίσκονταν εν ζωή, κανένας επίσημος φορέας δεν επέλεξε να κάνει όσα θεωρητικά θα όφειλε για να του διασφαλίσει τα στοιχειώδη δικαιώματά του. Μετά θάνατον, κανένας επίσημος φορέας δεν φαίνεται να είναι διατεθειμένος να πει με το όνομά του ποιος ήταν ο δολοφόνος του, επικροτώντας κατά βάθος την δολοφονία και διασφαλίζοντας με μαθηματική ακρίβεια πως θα επαναληφθεί...
|