Η περίπτωση του Die Linke αναφορικά με το ΙΚΙΛ και το Ιράκ.
Πριν περίπου δύο δεκαετίες πολλές εκφάνσεις της Ευρωπαϊκής – και κάποιες της Ελληνικής – Αριστεράς εισήγαγαν έναν νεολογισμό στο πολιτικό και θεωρητικό τους “οπλοστάσιο”. Χρησιμοποιώντας για πρόφαση “ανθρωπιστικούς λόγους”, τάσσονταν υπέρ της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στην πρώην Γιουγκοσλαβία, περνώντας έτσι απροκάλυπτα με το πλευρό των ιμπεριαλιστών. Έναν αιώνα μετά τον Παγκόσμιο Πόλεμο και την χρεοκοπία της Δεύτερης Διεθνούς – κάθε |
κομμάτι της οποίας, και το γερμανικό, τάχθηκε με την εκάστοτε “δική του” αστική τάξη στην εν εξελίξει τότε Ιμπεριαλιστική διελκυστίνδα – και είκοσι χρόνια μετά τον αιματηρός διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας υπό τις “ανθρωπιστικές” φτερούγες των γερακιών της Δύσης με την έγκριση κομματιών της Αριστεράς, η ιστορία επαναλαμβάνεται...