του Mahdi Darius Nazemroaya
Η δημιουργία στρατιωτικής δύναμης της ΕΕ προκρίνεται με δικαιολογία την προστασία από τη Ρωσία, αλλά θα μπορούσε επίσης να αποτελεί έναν τρόπο να μειωθεί η επιρροή των ΗΠΑ καθώς ΕΕ και Γερμανία βρίσκονται σε διαμάχη με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ γύρω από το ζήτημα της Ουκρανίας.
Μιλώντας στην γερμανική εφημερίδα Welt am Sonntag, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jean-Claude Juncker ανακοίνωσε πως έφτασε η ώρα για τη δημιουργία μιας ενοποιημένης στρατιωτικής δύναμης της ΕΕ. Ο Juncker χρησιμοποίησε ρητορικά σχήματα για την "υπεράσπιση των αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης" και διάφορες αποχρώσεις αντιρωσικής πολεμικής προκειμένου να προωθήσει την δημιουργία Ευρωστρατού, ο οποίος θα ήταν σε θέση να στείλει ένα μήνυμα στη Μόσχα.
Μιλώντας στην γερμανική εφημερίδα Welt am Sonntag, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jean-Claude Juncker ανακοίνωσε πως έφτασε η ώρα για τη δημιουργία μιας ενοποιημένης στρατιωτικής δύναμης της ΕΕ. Ο Juncker χρησιμοποίησε ρητορικά σχήματα για την "υπεράσπιση των αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης" και διάφορες αποχρώσεις αντιρωσικής πολεμικής προκειμένου να προωθήσει την δημιουργία Ευρωστρατού, ο οποίος θα ήταν σε θέση να στείλει ένα μήνυμα στη Μόσχα.
Η πολεμική και τα επιχειρήματα υπέρ του Ευρωστρατού μπορεί να κινούνται γύρω από τη Ρωσία, η ουσία του όμως στρέφεται ενάντια στις ΗΠΑ. Το υπόβαθρο εδώ έχει να κάνει με τις εντάσεις μεταξύ των ΗΠΑ, από τη μια μεριά, και της ΕΕ και της Γερμανίας, από την άλλη. Σ' αυτές οφείλεται η ενθουσιώδης αντίδραση της Γερμανίας στην πρόταση και η στήριξή της για μια ενιαία στρατιωτική δύναμη της ΕΕ.
Στο παρελθόν, η δημιουργία Ευρωστρατού εξετάστηκε σοβαρά ως ενδεχόμενο κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της παράνομης επέμβασης των Αγγλοαμερικανών στο Ιράκ το 2003 όταν η Γερμανία, η Γαλλία, το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο συναντήθηκαν για να συζητήσουν τη δημιουργία του σαν μια εναλλακτική στο κυριαρχούμενο από της ΗΠΑ ΝΑΤΟ. Η ιδέα επανήλθε ξανά κάτω από παρεμφερείς καταστάσεις. Το 2003 το θέμα τριβής ήταν η καθοδηγούμενη από τις ΗΠΑ εισβολή στο Ιράκ. Το 2015 ο λόγος εντοπίζεται στην ένταση που συσσωρεύεται μεταξύ Γερμανίας και ΗΠΑ πάνω στο ζήτημα της Ουκρανίας.
Στο παρελθόν, η δημιουργία Ευρωστρατού εξετάστηκε σοβαρά ως ενδεχόμενο κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της παράνομης επέμβασης των Αγγλοαμερικανών στο Ιράκ το 2003 όταν η Γερμανία, η Γαλλία, το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο συναντήθηκαν για να συζητήσουν τη δημιουργία του σαν μια εναλλακτική στο κυριαρχούμενο από της ΗΠΑ ΝΑΤΟ. Η ιδέα επανήλθε ξανά κάτω από παρεμφερείς καταστάσεις. Το 2003 το θέμα τριβής ήταν η καθοδηγούμενη από τις ΗΠΑ εισβολή στο Ιράκ. Το 2015 ο λόγος εντοπίζεται στην ένταση που συσσωρεύεται μεταξύ Γερμανίας και ΗΠΑ πάνω στο ζήτημα της Ουκρανίας.
Δεύτερες σκέψεις στο Παρίσι και το Βερολίνο;
Για να καταλάβουμε τις τελευταίες διεργασίες πίσω από το κάλεσμα για τη δημιουργία Ευρωστρατού πρέπει να εστιάσουμε στα γεγονότα που εκτείνονται από τον Νοέμβρη του 2014 μέχρι τον Μάρτιο του 2015. Οι διεργασίες αυτές ξεκίνησαν όταν η Γερμανία και η Γαλλία άρχισαν να δείχνουν πως έχουν δεύτερες σκέψεις για το πολεμικό μονοπάτι στο οποίο τις παρέσερναν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και την Ανατολική Ευρώπη.
Οι Γαλλογερμανικές διαφορές με τις ΗΠΑ άρχισαν να αναδύονται αφού ο Tony Blinken, πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα και νυν Υπουργός Εσωτερικών και το νούμερο δύο της διπλωματίας του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, ανακοίνωσε πως το Πεντάγωνο επρόκειτο να στείλει όπλα στην Ουκρανία στην ομιλία που παρέθεσε στο Κογκρέσο των ΗΠΑ κατά την υπουργοποίησή του, που έγινε στις 19 Νοέμβρη του 2014. Όπως το έθεσαν οι Fiscal Times "Η Ουάσινγκτον αιφνιδίασε τη Ρωσία και τους Ευρωπαίους όταν αποκάλυψε την πρόθεσή της να εξοπλίσει την Ουκρανία".
Το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών απάντησε στον Blinken πως εάν το Πεντάγωνο έστελνε όπλα στην Ουκρανία, η Ουάσινγκτον δεν θα κλιμάκωνε απλά σε σημαντικό βαθμό τη σύγκρουση, αλλά θα έδινε επίσης ένα σημαντικό σημάδι από μεριάς ΗΠΑ που θα άλλαζε τη δυναμική της σύγκρουσης στο εσωτερικό της Ουκρανίας.
Καταλαβαίνοντας πως τα πράγματα θα μπορούσαν να ξεφύγουν από τον έλεγχο, η Γαλλική και Γερμανική απάντηση ήταν η έναρξη μιας πρωτοβουλίας ειρήνης μέσω διπλωματικών συνομιλιών που θα οδηγούσαν τελικά σε μια νέα συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στο Μινσκ της Λευκορωσίας κάτω από την "Ομάδα Επαφής της Νορμανδίας" που αποτελούνταν από τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Ρωσία και την Ουκρανία.
Όσοι βλέπουν το ποτήρι μισοάδειο θα μπορούσαν να φέρουν την αντίρρηση πως η Γαλλία και η Γερμανία επέλεξαν την διπλωματία τον Φεβρουάριο του 2015 γιατί οι αντάρτες στην Ανατολική Ουκρανία ή Νοβορωσία, όπως αυτοί την αποκαλούν, είχαν γύρει την πλάστιγγα υπέρ τους στον πόλεμο με τις δυνάμεις του Κιέβου. Με άλλα λόγια, το κύριο κίνητρο της διπλωματίας ήταν να σωθεί η κυβέρνηση του Κιέβου από την κατάρρευση με έναν έντιμο συμβιβασμό στην Ανατολή. Αυτό μπορεί να αληθεύει μέχρι έναν βαθμό, αλλά το Γαλλογερμανικό ντουέτο δεν θέλει επίσης να δει την Ευρώπη να μετατρέπεται σεγίνεται μια πύρινη κόλαση που θα μετατρέψει όλους σε αυτήν σε στάχτες.
Οι διατλαντικές διαφορές ήταν ορατές στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια που πραγματοποιήθηκε στο Μόναχο τον Φεβρουάριο. Ο Γερουσιαστής των ΗΠΑ Robert Corker, πρόεδρος της επιτροπής της Γερουσίας των ΗΠΑ για τις διεθνείς σχέσεις, σχολίασε κατά τη διάρκεια ερωτοαπαντήσεων με τη Γερμανίδα Ομοσπονδιακό Καγκελάριο Angela Merkel πως στο Κογκρέσο των ΗΠΑ κυκλοφορούσε η άποψη ότι το Βερολίνο εμπόδιζε την Ουάσινγκτον να αυξήσει ραγδαία τη στρατιωτική βοήθεια ΗΠΑ και ΝΑΤΟ προς τις αρχές του Κιέβου.
Η Καγκελάριος Merkel υπήρξε σαφής και κατηγορηματική στην απάντησή της όταν είπε στον γερουσιαστή Corker πως η κρίση που σοβεί στην Ουκρανία δεν μπορεί να επιλυθεί με στρατιωτικά μέσα και πως η προσέγγιση των ΗΠΑ δεν οδηγεί πουθενά και θα κάνει την κατάσταση στην Ουκρανία πολύ χειρότερη. Όταν η Merkel δέχθηκε πίεση για την στρατιωτικοποίηση της σύγκρουσης στην Ουκρανία από τον Βρετανό βουλευτή Malcolm Rifkind, πρόεδρο της επιτροπής Ασφάλειας και Πληροφοριών του Βρετανικού Κοινοβουλίου, είπε πως η αποστολή περισσότερων όπλων στο Κίεβο ήταν άχρηστη και μη ρεαλιστική. Η Merkel είπε στον Βρετανό βουλευτή να κοιτάξει "κατάματα την πραγματικότητα". Η Γερμανίδα Καγκελάριος σημείωσε επίσης πως δεν μπορεί να υπάρξει ασφάλεια στην Ευρώπη χωρίς τη Ρωσία.
Η δημόσια τοποθέτηση της Γερμανίας στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια του Μονάχου αποτέλεσε ράπισμα στις αξιώσεις των ΗΠΑ να στρατιωτικοποιήσουν οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί τους την σύγκρουση στην Ουκρανία. Ενώ ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ έκανε ότι μπορούσε για να καθησυχάσει τα ΜΜΕ και το κοινό ότι δεν υπήρξε ρήγμα μεταξύ της Ουάσινγκτον και της Γαλλογερμανικής πλευράς, αναφέρθηκε από πολλές πλευρές πως ο φιλοπόλεμος γερουσιαστής John McCain έχασε την ψυχραιμία του κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Βαυαρία. Σύμφωνα με αναφορές αποκάλεσε τη Γαλλογερμανική πρωτοβουλία για την ειρήνη "μαλακίες της Μόσχας". Στη συνέχεια θα ασκούσε κριτική στην Angela Merkel σε συνέντευξή του στο γερμανικό κανάλι ZDF, η οποία θα έκανε τον Γερμανό βουλευτή Peter Tauber, γενικό γραμματέα της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU), να καλέσει τον γερουσιαστή McCain να ζητήσει συγγνώμη.
Οι Γαλλογερμανικές διαφορές με τις ΗΠΑ άρχισαν να αναδύονται αφού ο Tony Blinken, πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα και νυν Υπουργός Εσωτερικών και το νούμερο δύο της διπλωματίας του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, ανακοίνωσε πως το Πεντάγωνο επρόκειτο να στείλει όπλα στην Ουκρανία στην ομιλία που παρέθεσε στο Κογκρέσο των ΗΠΑ κατά την υπουργοποίησή του, που έγινε στις 19 Νοέμβρη του 2014. Όπως το έθεσαν οι Fiscal Times "Η Ουάσινγκτον αιφνιδίασε τη Ρωσία και τους Ευρωπαίους όταν αποκάλυψε την πρόθεσή της να εξοπλίσει την Ουκρανία".
Το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών απάντησε στον Blinken πως εάν το Πεντάγωνο έστελνε όπλα στην Ουκρανία, η Ουάσινγκτον δεν θα κλιμάκωνε απλά σε σημαντικό βαθμό τη σύγκρουση, αλλά θα έδινε επίσης ένα σημαντικό σημάδι από μεριάς ΗΠΑ που θα άλλαζε τη δυναμική της σύγκρουσης στο εσωτερικό της Ουκρανίας.
Καταλαβαίνοντας πως τα πράγματα θα μπορούσαν να ξεφύγουν από τον έλεγχο, η Γαλλική και Γερμανική απάντηση ήταν η έναρξη μιας πρωτοβουλίας ειρήνης μέσω διπλωματικών συνομιλιών που θα οδηγούσαν τελικά σε μια νέα συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στο Μινσκ της Λευκορωσίας κάτω από την "Ομάδα Επαφής της Νορμανδίας" που αποτελούνταν από τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Ρωσία και την Ουκρανία.
Όσοι βλέπουν το ποτήρι μισοάδειο θα μπορούσαν να φέρουν την αντίρρηση πως η Γαλλία και η Γερμανία επέλεξαν την διπλωματία τον Φεβρουάριο του 2015 γιατί οι αντάρτες στην Ανατολική Ουκρανία ή Νοβορωσία, όπως αυτοί την αποκαλούν, είχαν γύρει την πλάστιγγα υπέρ τους στον πόλεμο με τις δυνάμεις του Κιέβου. Με άλλα λόγια, το κύριο κίνητρο της διπλωματίας ήταν να σωθεί η κυβέρνηση του Κιέβου από την κατάρρευση με έναν έντιμο συμβιβασμό στην Ανατολή. Αυτό μπορεί να αληθεύει μέχρι έναν βαθμό, αλλά το Γαλλογερμανικό ντουέτο δεν θέλει επίσης να δει την Ευρώπη να μετατρέπεται σεγίνεται μια πύρινη κόλαση που θα μετατρέψει όλους σε αυτήν σε στάχτες.
Οι διατλαντικές διαφορές ήταν ορατές στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια που πραγματοποιήθηκε στο Μόναχο τον Φεβρουάριο. Ο Γερουσιαστής των ΗΠΑ Robert Corker, πρόεδρος της επιτροπής της Γερουσίας των ΗΠΑ για τις διεθνείς σχέσεις, σχολίασε κατά τη διάρκεια ερωτοαπαντήσεων με τη Γερμανίδα Ομοσπονδιακό Καγκελάριο Angela Merkel πως στο Κογκρέσο των ΗΠΑ κυκλοφορούσε η άποψη ότι το Βερολίνο εμπόδιζε την Ουάσινγκτον να αυξήσει ραγδαία τη στρατιωτική βοήθεια ΗΠΑ και ΝΑΤΟ προς τις αρχές του Κιέβου.
Η Καγκελάριος Merkel υπήρξε σαφής και κατηγορηματική στην απάντησή της όταν είπε στον γερουσιαστή Corker πως η κρίση που σοβεί στην Ουκρανία δεν μπορεί να επιλυθεί με στρατιωτικά μέσα και πως η προσέγγιση των ΗΠΑ δεν οδηγεί πουθενά και θα κάνει την κατάσταση στην Ουκρανία πολύ χειρότερη. Όταν η Merkel δέχθηκε πίεση για την στρατιωτικοποίηση της σύγκρουσης στην Ουκρανία από τον Βρετανό βουλευτή Malcolm Rifkind, πρόεδρο της επιτροπής Ασφάλειας και Πληροφοριών του Βρετανικού Κοινοβουλίου, είπε πως η αποστολή περισσότερων όπλων στο Κίεβο ήταν άχρηστη και μη ρεαλιστική. Η Merkel είπε στον Βρετανό βουλευτή να κοιτάξει "κατάματα την πραγματικότητα". Η Γερμανίδα Καγκελάριος σημείωσε επίσης πως δεν μπορεί να υπάρξει ασφάλεια στην Ευρώπη χωρίς τη Ρωσία.
Η δημόσια τοποθέτηση της Γερμανίας στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια του Μονάχου αποτέλεσε ράπισμα στις αξιώσεις των ΗΠΑ να στρατιωτικοποιήσουν οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί τους την σύγκρουση στην Ουκρανία. Ενώ ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ έκανε ότι μπορούσε για να καθησυχάσει τα ΜΜΕ και το κοινό ότι δεν υπήρξε ρήγμα μεταξύ της Ουάσινγκτον και της Γαλλογερμανικής πλευράς, αναφέρθηκε από πολλές πλευρές πως ο φιλοπόλεμος γερουσιαστής John McCain έχασε την ψυχραιμία του κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Βαυαρία. Σύμφωνα με αναφορές αποκάλεσε τη Γαλλογερμανική πρωτοβουλία για την ειρήνη "μαλακίες της Μόσχας". Στη συνέχεια θα ασκούσε κριτική στην Angela Merkel σε συνέντευξή του στο γερμανικό κανάλι ZDF, η οποία θα έκανε τον Γερμανό βουλευτή Peter Tauber, γενικό γραμματέα της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU), να καλέσει τον γερουσιαστή McCain να ζητήσει συγγνώμη.
Γερμανική δυσαρέσκεια για τον έλεγχο του ΝΑΤΟ από τις ΗΠΑ
Τον Φεβρουάριο το Bloomberg έγραφε:
"Παρά την ρητορική που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για Ρώσους βαρβάρους προ των πυλών, οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ είναι απρόθυμες να ανεβάσουν τους αμυντικούς τους προϋπολογισμούς στο ύψος που ανεβάζουν τη ρητορεία τους. Μόνο οι χώρες που βρίσκονται πιο κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία κάνουν κάτι τέτοιο φέτος, ενώ άλλες, μεγαλύτερες, κάνουν περικοπές. Ανεξάρτητα από όσα λένε οι ηγέτες τους για τον Vladimir Putin, δεν φαίνεται να πιστεύουν πως η Ρωσία αποτελεί πραγματική απειλή για τη Δύση".
Η Ουάσινγκτον, παρ' όλα αυτά, δεν παραιτήθηκε. Όταν ξεκίνησε η Γαλλογερμανική πρωτοβουλία ειρήνης τον Φεβρουάριο, ο στρατηγός Philip Breedlove - που είναι ο ανώτατος διοικητής των στρατιωτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ - είπε στο Μόναχο ότι "Δεν νομίζω πως θα έπρεπε να αποκλείουμε από τη φαρέτρα μας την δυνατότητα μιας στρατιωτικής επιλογής" στην Ουκρανία. Ο στρατηγός Breedlove είναι ένας υποναύαρχος της Αεροπορίας του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ που παίρνει τις εντολές του από την κυβέρνηση των ΗΠΑ υποτάσσοντας έτσι τη στρατιωτική δομή του ΝΑΤΟ στην διοίκηση των ΗΠΑ. Ενώ Παρίσι και Βερολίνο προσπαθούσαν να αποκλιμακώσουν, η Ουάσινγκτον ανέβαζε τους τόνους χρησιμοποιώντας τον Breedlove και τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg.
Μετά την ομιλία του στην επιτροπή των Ενόπλεων Δυνάμεων της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, ο στρατηγός Breedlove θα ισχυρίζονταν πως η Ρωσική επιθετικότητα αυξάνονταν στην Ουκρανία. Η Γερμανία, όμως, θα ανασκεύαζε της δηλώσεις Breedlove χαρακτηρίζοντάς τες "επικίνδυνη προπαγάνδα".
"Οι Γερμανοί ηγέτες στο Βερολίνο είχαν συγκλονιστεί. Δεν καταλάβαιναν για πιο πράγμα μιλούσε ο Breedlove. Και δεν ήταν η πρώτη φορά. Για μια ακόμα φορά η Γερμανική κυβέρνηση, σύμφωνα με πληροφορίες της Bundesnachrichtendienst (BND), της γερμανικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πληροφοριών , δεν συμμερίζονταν την άποψη του Ανώτατου Διοικητή των στρατιωτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη (SACEUR)", ανέφερε το Der Spiegel στις 6 Μάρτη.
Ενώ το Βερολίνο προσπάθησε να υποβαθμίσει τα ρεπορτάζ που μιλούσαν για ρήγμα με το ΝΑΤΟ εξαιτίας των παραπλανητικών σχολίων του στρατηγού Breedlove, ο Γερμανός Υπουργός Εξωτερικών Steinmeier παραδέχτηκε με ειλικρίνεια πως αλήθευε ότι οι Γερμανοί διαφωνούσαν με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ενώ βρίσκονταν στη Λετονία στις 7 Μαρτίου. Αυτό που στην ουσία έκανε ο Steinmeier ήταν να επιπλήξει και να απορρίψει διπλωματικά τις δηλώσεις τόσο των ΗΠΑ όσο και του ΝΑΤΟ περί "Ρωσικής επιθετικότητας" στην Ουκρανία.
Στην Λετονία, η Ύπατος Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας της ΕΕ Federica Mogherini πρόσθεσε τη φωνή της σε αυτή του Steinmeier. Είπε στους δημοσιογράφους στη Ρήγα ότι η ΕΕ θα επιδιώξει μια ρεαλιστική πρσοέγγιση με τη Μόσχα και δεν θα εκβιαστεί ούτε θα παρασυρθεί από κανέναν σε μια συγκρουσιακή σχέση με τη Ρωσία. Αυτό ήταν ένα σιωπηρό μήνυμα προς την Ουάσινγκτον: η ΕΕ συνειδητοποιεί πως δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη στην Ευρώπη χωρίς τη Ρωσία και δεν θέλει να παίξει τον ρόλο του πιονιού των ΗΠΑ ενάντια στη Ρωσία.
"Παρά την ρητορική που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για Ρώσους βαρβάρους προ των πυλών, οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ είναι απρόθυμες να ανεβάσουν τους αμυντικούς τους προϋπολογισμούς στο ύψος που ανεβάζουν τη ρητορεία τους. Μόνο οι χώρες που βρίσκονται πιο κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία κάνουν κάτι τέτοιο φέτος, ενώ άλλες, μεγαλύτερες, κάνουν περικοπές. Ανεξάρτητα από όσα λένε οι ηγέτες τους για τον Vladimir Putin, δεν φαίνεται να πιστεύουν πως η Ρωσία αποτελεί πραγματική απειλή για τη Δύση".
Η Ουάσινγκτον, παρ' όλα αυτά, δεν παραιτήθηκε. Όταν ξεκίνησε η Γαλλογερμανική πρωτοβουλία ειρήνης τον Φεβρουάριο, ο στρατηγός Philip Breedlove - που είναι ο ανώτατος διοικητής των στρατιωτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ - είπε στο Μόναχο ότι "Δεν νομίζω πως θα έπρεπε να αποκλείουμε από τη φαρέτρα μας την δυνατότητα μιας στρατιωτικής επιλογής" στην Ουκρανία. Ο στρατηγός Breedlove είναι ένας υποναύαρχος της Αεροπορίας του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ που παίρνει τις εντολές του από την κυβέρνηση των ΗΠΑ υποτάσσοντας έτσι τη στρατιωτική δομή του ΝΑΤΟ στην διοίκηση των ΗΠΑ. Ενώ Παρίσι και Βερολίνο προσπαθούσαν να αποκλιμακώσουν, η Ουάσινγκτον ανέβαζε τους τόνους χρησιμοποιώντας τον Breedlove και τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg.
Μετά την ομιλία του στην επιτροπή των Ενόπλεων Δυνάμεων της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, ο στρατηγός Breedlove θα ισχυρίζονταν πως η Ρωσική επιθετικότητα αυξάνονταν στην Ουκρανία. Η Γερμανία, όμως, θα ανασκεύαζε της δηλώσεις Breedlove χαρακτηρίζοντάς τες "επικίνδυνη προπαγάνδα".
"Οι Γερμανοί ηγέτες στο Βερολίνο είχαν συγκλονιστεί. Δεν καταλάβαιναν για πιο πράγμα μιλούσε ο Breedlove. Και δεν ήταν η πρώτη φορά. Για μια ακόμα φορά η Γερμανική κυβέρνηση, σύμφωνα με πληροφορίες της Bundesnachrichtendienst (BND), της γερμανικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πληροφοριών , δεν συμμερίζονταν την άποψη του Ανώτατου Διοικητή των στρατιωτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη (SACEUR)", ανέφερε το Der Spiegel στις 6 Μάρτη.
Ενώ το Βερολίνο προσπάθησε να υποβαθμίσει τα ρεπορτάζ που μιλούσαν για ρήγμα με το ΝΑΤΟ εξαιτίας των παραπλανητικών σχολίων του στρατηγού Breedlove, ο Γερμανός Υπουργός Εξωτερικών Steinmeier παραδέχτηκε με ειλικρίνεια πως αλήθευε ότι οι Γερμανοί διαφωνούσαν με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ενώ βρίσκονταν στη Λετονία στις 7 Μαρτίου. Αυτό που στην ουσία έκανε ο Steinmeier ήταν να επιπλήξει και να απορρίψει διπλωματικά τις δηλώσεις τόσο των ΗΠΑ όσο και του ΝΑΤΟ περί "Ρωσικής επιθετικότητας" στην Ουκρανία.
Στην Λετονία, η Ύπατος Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας της ΕΕ Federica Mogherini πρόσθεσε τη φωνή της σε αυτή του Steinmeier. Είπε στους δημοσιογράφους στη Ρήγα ότι η ΕΕ θα επιδιώξει μια ρεαλιστική πρσοέγγιση με τη Μόσχα και δεν θα εκβιαστεί ούτε θα παρασυρθεί από κανέναν σε μια συγκρουσιακή σχέση με τη Ρωσία. Αυτό ήταν ένα σιωπηρό μήνυμα προς την Ουάσινγκτον: η ΕΕ συνειδητοποιεί πως δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη στην Ευρώπη χωρίς τη Ρωσία και δεν θέλει να παίξει τον ρόλο του πιονιού των ΗΠΑ ενάντια στη Ρωσία.
Αποσταθεροποιώντας την Ευρασία
Η ίδια η Γερμανία αποτελεί το μεγάλο τρόπαιο για τις ΗΠΑ στην σύγκρουση που εξελίσσεται στην Ουκρανία, γιατί το Βερολίνο έχει μεγάλη βαρύτητα στις κατευθύνσεις που επιλέγει η ΕΕ. Οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να τροφοδοτούν τις φλόγες στην Ουκρανία προκειμένου να αποσταθεροποιήσουν την Ευρώπη και την Ευρασία. Θα κάνουν ότι μπορούν προκειμένου να αποτρέψουν μια σύγκλιση ΕΕ και Ρωσίας και την δημιουργία "Κοινού Οικονομικού Χώρου" από την Λισαβόνα μέχρι το Βλαδιβοστόκ, ενδεχόμενο που απορρίπτεται σαν κάποιο είδος παράλληλου σύμπαντος η Ουάσινγκτον.
Οι Fiscal Times το εξέθεσαν με τον καλύτερο τρόπο αναφερόμενες στις διάφορες ανακοινώσεις από αξιωματούχους των ΗΠΑ σχετικά με την αποστολή όπλων στην Ουκρανία. "Με δεδομένο τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται η χορογραφία, λένε αναλυτές στην Ουάσινγκτον, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις πρόκειται για μια επιχείρηση χειραγώγησης της κοινής γνώμης που σκοπεύει να εξασφαλίσει υποστήριξη για εξοπλιστικά προγράμματα που βρίσκονται ήδη στα τελευταία στάδια του σχεδιασμού τους" έγραφε το ειδησεογραφικό πρακτορεία στις 9 Φεβρουαρίου.
Μετά τη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου αποκαλύφθηκε επί της ουσίας το γεγονός πως μυστικά φορτία όπλων βρίσκονταν ήδη στον δρόμο προς το Κίεβο. Ο Ρώσος Πρόεδρος Vladimir Putin θα το έκανε δημοσίως γνωστό σε κοινή συνέντευξη τύπου με το Ούγγρο πρωθυπουργό Viktor Orban στη Βουδαπέστη όταν είπε πως οπλισμός στέλνονταν ήδη μυστικά στις αρχές του Κιέβου.
Τον ίδιο μήνα, μια αναφορά με τον τίτλο "Διατηρώντας την ανεξαρτησία της Ουκρανίας, αντιστεκόμενοι στην Ρωσική επιθετικότητα: Τι θα πρέπει να κάνουν ΗΠΑ και ΝΑΤΟ" δόθηκε στη δημοσιότητα και επιχειρηματολογούσε για την αναγκαιότητα να σταλούν όπλα στην Ουκρανία - από ανταλλακτικά και πυραύλους μέχρι βαρύ οπλισμό - σαν μέσα αντιπαράθεσης τελικά με τη Ρωσία. Αυτή η αναφορά είχε συνταχθεί από μια τριπλέτα κορυφαίων δεξαμενών σκέψης των ΗΠΑ, το Ινστιτούτο Brookings, το Ατλαντικό Συμβούλιο, και το Συμβούλιο του Σικάγο για τις Διεθνείς Υποθέσεις - τα δύο τελευταία προέρχονται από τον ξεκομμένο γυάλινο πύργο των δεξαμενών σκέψης που αποτελεί η Ουάσινγκτον. Πρόκειται για την ίδια κλίκα που συνηγόρησε για τις εισβολές σε Ιράκ, Λιβύη, Συρία και Ιράν.
Οι Fiscal Times το εξέθεσαν με τον καλύτερο τρόπο αναφερόμενες στις διάφορες ανακοινώσεις από αξιωματούχους των ΗΠΑ σχετικά με την αποστολή όπλων στην Ουκρανία. "Με δεδομένο τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται η χορογραφία, λένε αναλυτές στην Ουάσινγκτον, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις πρόκειται για μια επιχείρηση χειραγώγησης της κοινής γνώμης που σκοπεύει να εξασφαλίσει υποστήριξη για εξοπλιστικά προγράμματα που βρίσκονται ήδη στα τελευταία στάδια του σχεδιασμού τους" έγραφε το ειδησεογραφικό πρακτορεία στις 9 Φεβρουαρίου.
Μετά τη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου αποκαλύφθηκε επί της ουσίας το γεγονός πως μυστικά φορτία όπλων βρίσκονταν ήδη στον δρόμο προς το Κίεβο. Ο Ρώσος Πρόεδρος Vladimir Putin θα το έκανε δημοσίως γνωστό σε κοινή συνέντευξη τύπου με το Ούγγρο πρωθυπουργό Viktor Orban στη Βουδαπέστη όταν είπε πως οπλισμός στέλνονταν ήδη μυστικά στις αρχές του Κιέβου.
Τον ίδιο μήνα, μια αναφορά με τον τίτλο "Διατηρώντας την ανεξαρτησία της Ουκρανίας, αντιστεκόμενοι στην Ρωσική επιθετικότητα: Τι θα πρέπει να κάνουν ΗΠΑ και ΝΑΤΟ" δόθηκε στη δημοσιότητα και επιχειρηματολογούσε για την αναγκαιότητα να σταλούν όπλα στην Ουκρανία - από ανταλλακτικά και πυραύλους μέχρι βαρύ οπλισμό - σαν μέσα αντιπαράθεσης τελικά με τη Ρωσία. Αυτή η αναφορά είχε συνταχθεί από μια τριπλέτα κορυφαίων δεξαμενών σκέψης των ΗΠΑ, το Ινστιτούτο Brookings, το Ατλαντικό Συμβούλιο, και το Συμβούλιο του Σικάγο για τις Διεθνείς Υποθέσεις - τα δύο τελευταία προέρχονται από τον ξεκομμένο γυάλινο πύργο των δεξαμενών σκέψης που αποτελεί η Ουάσινγκτον. Πρόκειται για την ίδια κλίκα που συνηγόρησε για τις εισβολές σε Ιράκ, Λιβύη, Συρία και Ιράν.
Προσοχή ΝΑΤΟ! Ευρωστρατός στον ορίζοντα;
Είναι στο πλαίσιο των διαιρέσεων μεταξύ ΕΕ και Ουάσινγκτον που γίνονται οι εκκλήσεις για τη δημιουργία Ευρωστρατού τόσο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και από τη Γερμανία.
Η ΕΕ και οι Γερμανοί συνειδητοποιούν πως δεν υπάρχουν πολλά που μπορούν να κάνουν για να παρεμποδίσουν την Ουάσινγκτον όσο αυτή έχει λόγο στην ΕΕ και την Ευρωπαϊκή Ασφάλεια. Τόσο το Βερολίνο όσο και ένα ευρύ φάσμα της ΕΕ νιώθουν μνησικακία για τον τρόπο με τον οποίο η Ουάσινγκτον χρησιμοποιεί το ΝΑΤΟ για να προωθήσει τα συμφέροντά της και να επηρεάσει τα γεγονότα στο εσωτερικό της Ευρώπης. Αν όχι σαν μια μορφή πίεσης σε διαπραγματεύσεις πίσω από κλειστές πόρτες με την Ουάσινγκτον, οι εκκλήσεις για δημιουργία Ευρωστρατού έχουν σκοπό να μειώσουν την επιρροή της Ουάσινγκτον στην Ευρώπη και πιθανόν να απονεκρώσουν το ΝΑΤΟ.
Ένας Ευρωστρατός που θα ακύρωνε το ΝΑΤΟ θα είχε βαρύ στρατηγικό κόστος για τις ΗΠΑ. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο η Ουάσινγκτον θα έχανε το δυτικό της προγεφύρωμα στην Ευρασία. "Θα αποτελούσε αυτοστιγμή το τέλος της συμμετοχής της Αμερικής στο παιχνίδι της Ευρασιατικής σκακιέρας" με τα λόγια του πρώην συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Zbigniew Brzezinski.
Τα επιτελεία στις ΗΠΑ βρίσκονται ήδη σε συναγερμό για τους κινδύνους που θα δημιουργούσε ο Ευρωστρατός στην επιρροή των ΗΠΑ. Το μεγάλης επιρροής περιοδικό σχολιασμού της Αμερικανοεβραϊκής Επιτροπής, που συνδέεται με τους νεοσυντηρητικούς στην Ουάσινγκτον, αναρωτιόταν, όπως υποδεικνύει ο τίτλος του άρθρου του Seth Mandel, "Γιατί η Γερμανία υπονομεύει το ΝΑΤΟ"; Αυτό ενώ ο Washington Examiner αναρωτιόταν, σύμφωνα με τον τίτλο του άρθρου του Hoskingson "Τι συνέβη στην επιρροή των ΗΠΑ";
Αυτός είναι ο λόγος που οι υποτελείς των ΗΠΑ στην ΕΕ - ειδικά η Βρετανία, η Πολωνία και τα τρία Βαλτικά κράτη - εξέφρασαν με στεντόρεια φωνή την αντίθεσή τους στη δημιουργία Ευρωστρατού. Ενώ το Παρίσι υπήρξε απρόθυμο να συνταχθεί με τις εκκλήσεις για τη δημιουργία Ευρωστρατού, η Γαλλίδα πολιτικός της αντιπολίτευσης Marine Le Pen ανακοίνωσε πως έφτασε η ώρα για τη Γαλλία να βγει από τη σκιά των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η κυβέρνηση του Βρετανού Πρωθυπουργού David Cameron απάντησε στον Jean-Claude Juncker απορρίπτοντας την πρότασή του ως "εξωφρενική φαντασίωση", διακηρύσσοντας πως ο στρατός είναι εθνική ευθύνη και όχι ευθύνη της ΕΕ. Η Πολωνία και η Λετονία αντέδρασαν επίσης με σκεπτικισμό στην πρόταση. Όλες αυτές οι τοποθετήσεις εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ για την διατήρηση του ΝΑΤΟ σαν εργαλείο της επιρροής τους στην Ευρώπη και την Ευρασία.
Ο αριθμός 10 της Downing Street ήρθε σε αντίθεση με τον ίδιο του τον εαυτό σχετικά με το ότι ο στρατός αποτελεί εθνικό και όχι συλλογικό θέμα. Μόλις το 2010, το Λονδίνο υπέγραψε συνθήκες προκειμένου να δημιουργήσει επί της ουσίας κοινές ναυτικές μονάδες με την Γαλλία και να μοιραστεί αεροπλανοφόρα σε ότι αποτελεί επί της ουσίας μια συγχώνευση στρατού. Επιπλέον, ο Βρετανικός στρατός και ο Βρετανικός στρατιωτικοβιομηχανικός τομέας είναι συγχωνευμένοι σε διάφορους βαθμούς με αυτούς των ΗΠΑ.
Υπάρχουν μερικά πολύ σημαντικά ερωτήματα εδώ. Οι εκκλήσεις για δημιουργία Ευρωστρατού έχουν σκοπό να πιέσουν τις ΗΠΑ ή βρίσκεται μια πραγματική προσπάθεια να χαλιναγωγηθεί η επιρροή της Ουάσινγκτον στην Ευρώπη; Και γίνονται κινήσεις από το Βερολίνο και τους συμμάχους του με στόχο την έξωση της Ουάσινγκτον από την Ευρώπη μέσω της απενεργοποίησης του ΝΑΤΟ από έναν κοινό Ευρωστρατό;
Η ΕΕ και οι Γερμανοί συνειδητοποιούν πως δεν υπάρχουν πολλά που μπορούν να κάνουν για να παρεμποδίσουν την Ουάσινγκτον όσο αυτή έχει λόγο στην ΕΕ και την Ευρωπαϊκή Ασφάλεια. Τόσο το Βερολίνο όσο και ένα ευρύ φάσμα της ΕΕ νιώθουν μνησικακία για τον τρόπο με τον οποίο η Ουάσινγκτον χρησιμοποιεί το ΝΑΤΟ για να προωθήσει τα συμφέροντά της και να επηρεάσει τα γεγονότα στο εσωτερικό της Ευρώπης. Αν όχι σαν μια μορφή πίεσης σε διαπραγματεύσεις πίσω από κλειστές πόρτες με την Ουάσινγκτον, οι εκκλήσεις για δημιουργία Ευρωστρατού έχουν σκοπό να μειώσουν την επιρροή της Ουάσινγκτον στην Ευρώπη και πιθανόν να απονεκρώσουν το ΝΑΤΟ.
Ένας Ευρωστρατός που θα ακύρωνε το ΝΑΤΟ θα είχε βαρύ στρατηγικό κόστος για τις ΗΠΑ. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο η Ουάσινγκτον θα έχανε το δυτικό της προγεφύρωμα στην Ευρασία. "Θα αποτελούσε αυτοστιγμή το τέλος της συμμετοχής της Αμερικής στο παιχνίδι της Ευρασιατικής σκακιέρας" με τα λόγια του πρώην συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Zbigniew Brzezinski.
Τα επιτελεία στις ΗΠΑ βρίσκονται ήδη σε συναγερμό για τους κινδύνους που θα δημιουργούσε ο Ευρωστρατός στην επιρροή των ΗΠΑ. Το μεγάλης επιρροής περιοδικό σχολιασμού της Αμερικανοεβραϊκής Επιτροπής, που συνδέεται με τους νεοσυντηρητικούς στην Ουάσινγκτον, αναρωτιόταν, όπως υποδεικνύει ο τίτλος του άρθρου του Seth Mandel, "Γιατί η Γερμανία υπονομεύει το ΝΑΤΟ"; Αυτό ενώ ο Washington Examiner αναρωτιόταν, σύμφωνα με τον τίτλο του άρθρου του Hoskingson "Τι συνέβη στην επιρροή των ΗΠΑ";
Αυτός είναι ο λόγος που οι υποτελείς των ΗΠΑ στην ΕΕ - ειδικά η Βρετανία, η Πολωνία και τα τρία Βαλτικά κράτη - εξέφρασαν με στεντόρεια φωνή την αντίθεσή τους στη δημιουργία Ευρωστρατού. Ενώ το Παρίσι υπήρξε απρόθυμο να συνταχθεί με τις εκκλήσεις για τη δημιουργία Ευρωστρατού, η Γαλλίδα πολιτικός της αντιπολίτευσης Marine Le Pen ανακοίνωσε πως έφτασε η ώρα για τη Γαλλία να βγει από τη σκιά των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η κυβέρνηση του Βρετανού Πρωθυπουργού David Cameron απάντησε στον Jean-Claude Juncker απορρίπτοντας την πρότασή του ως "εξωφρενική φαντασίωση", διακηρύσσοντας πως ο στρατός είναι εθνική ευθύνη και όχι ευθύνη της ΕΕ. Η Πολωνία και η Λετονία αντέδρασαν επίσης με σκεπτικισμό στην πρόταση. Όλες αυτές οι τοποθετήσεις εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ για την διατήρηση του ΝΑΤΟ σαν εργαλείο της επιρροής τους στην Ευρώπη και την Ευρασία.
Ο αριθμός 10 της Downing Street ήρθε σε αντίθεση με τον ίδιο του τον εαυτό σχετικά με το ότι ο στρατός αποτελεί εθνικό και όχι συλλογικό θέμα. Μόλις το 2010, το Λονδίνο υπέγραψε συνθήκες προκειμένου να δημιουργήσει επί της ουσίας κοινές ναυτικές μονάδες με την Γαλλία και να μοιραστεί αεροπλανοφόρα σε ότι αποτελεί επί της ουσίας μια συγχώνευση στρατού. Επιπλέον, ο Βρετανικός στρατός και ο Βρετανικός στρατιωτικοβιομηχανικός τομέας είναι συγχωνευμένοι σε διάφορους βαθμούς με αυτούς των ΗΠΑ.
Υπάρχουν μερικά πολύ σημαντικά ερωτήματα εδώ. Οι εκκλήσεις για δημιουργία Ευρωστρατού έχουν σκοπό να πιέσουν τις ΗΠΑ ή βρίσκεται μια πραγματική προσπάθεια να χαλιναγωγηθεί η επιρροή της Ουάσινγκτον στην Ευρώπη; Και γίνονται κινήσεις από το Βερολίνο και τους συμμάχους του με στόχο την έξωση της Ουάσινγκτον από την Ευρώπη μέσω της απενεργοποίησης του ΝΑΤΟ από έναν κοινό Ευρωστρατό;
(πηγή: globalresearch.ca)
Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο RT στις 12 Μαρτίου 2015
Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο RT στις 12 Μαρτίου 2015