του James Petras
Υπάρχουν ξεκάθαρα σημάδια πως προετοιμάζονται πολεμικές επιχειρήσεις ευρείας κλίμακας στην Ουκρανία: ένας πόλεμος που προμοτάρεται ενεργά από τα καθεστώτα του ΝΑΤΟ και υποστηρίζεται από του συμμάχους και τα πελατειακά τους καθεστώτα στην Ασία (Ιαπωνία) και στη Μέση Ανατολή (Σαουδική Αραβία). Ο πόλεμος για την Ουκρανία θα κινηθεί αναγκαστικά στα πλαίσια μια ευρείας κλίμακας στρατιωτικής επίθεσης ενάντια στην νοτιοανατολική περιοχή του Ντονμπάς, που θα στοχεύει τις αποσχισθείσες - με πλειοψηφία ρωσόφωνου πληθυσμού - Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, με σκοπό την ανατροπή των δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεών τους, τον αφοπλισμό των λαϊκών πολιτοφυλακών, την δολοφονία των αντιστεκόμενων ανταρτών-παρτιζάνων και της μαζικής λαϊκής τους βάσης, τη διάλυση των λαϊκών αντιπροσωπευτικών θεσμών και την έναρξη εθνοκάθαρσης εναντίον των εκατομμυρίων των δίγλωσσων Ρωσοουκρανών πολιτών. Η σχεδιαζόμενη ΝΑΤΟϊκή στρατιωτική κατοχή του Ντονμπάς δεν είναι παρά η συνέχεια και η επέκταση του βίαιου πραξικοπήματος στο Κίεβο, το οποίο ανέτρεψε την νόμιμα εκλεγμένη Ουκρανική κυβέρνηση τον Φλεβάρη του 2014.
Η χούντα του Κιέβου, το νεοεκλεγμένο πολιτικό της προσωπικό και οι ΝΑΤΟϊκοί χρηματοδότες της έχουν σκοπό να πραγματοποιήσουν σημαντικές ανατροπές προκειμένου να σταθεροποιήσουν τις δικτατορικές εξουσίες του Ποροσένκο. Οι πρόσφατες - προωθούμενες από το ΝΑΤΟ - εκλογές έλαβαν χώρα αφού αποκλείστηκε η συμμετοχή σε αυτές σε αρκετά σημαντικά πολιτικά κόμματα που παραδοσιακά υποστήριζαν τις μεγάλες εθνικές μειονότητες της χώρας και μποϊκοταρίστηκαν στο Ντονμπάς. Αυτές οι εκλογές-παρωδία που οργανώθηκαν από το Κίεβο έδωσαν τον τόνο για την επόμενη κίνηση του ΝΑΤΟ προκειμένου να μετατρέψει την Ουκρανία σε μια στρατιωτική βάση των ΗΠΑ με πολλαπλούς σκοπούς που να στοχεύει στην καρδιά της ρωσικής ενδοχώρας και σε μια νεο-αποικία για το γερμανικό κεφάλαιο, που θα προμηθεύει το Βερολίνο με σιτηρά και πρώτες ύλες και θα χρησιμεύει ως δεσμευμένη αγορά για γερμανικά βιομηχανικά προϊόντα.
Ένας ολοένα και εντεινόμενος πολεμικός πυρετός σαρώνει τη Δύση. Οι συνέπειες αυτής της τρέλας εμφανίζονται όλο και σοβαρότερες ώρα με την ώρα.
Ένας ολοένα και εντεινόμενος πολεμικός πυρετός σαρώνει τη Δύση. Οι συνέπειες αυτής της τρέλας εμφανίζονται όλο και σοβαρότερες ώρα με την ώρα.
Σημάδια πολέμου: η εκστρατεία προπαγάνδας και κυρώσεων, η σύνοδος κορυφής των G-20 και η στρατιωτική προετοιμασία
Τα τύμπανα του πολέμου ηχούν επισήμως σε κάθε συγκρότημα των δυτικών ΜΜΕ καθημερινά, προπαγανδίζοντας τη διεύρυνση της σύγκρουσης στην Ουκρανία με αιχμή του δόρατος σε αυτήν την χούντα του Κιέβου και τις φασιστικές πολιτοφυλακές. Σημαντικά προπαγανδιστικά ΜΜΕ και κυβερνητικοί εκπρόσωποι δημοσιεύουν και ανακοινώνουν νέες χαλκευμένες προς τα πάνω εκτιμήσεις για την αυξανόμενη στρατιωτική απειλή της Ρωσίας προς τους γείτονές της καθώς επίσης και για εισβολές που παραβιάζουν τα σύνορα της Ουκρανίας. Φτάνουν "ειδήσεις" για νέες ρωσικές εισβολές από τον αρκτικό κύκλο και τα κράτη της Βαλτικής μέχρι τον Καύκασο. Η κυβέρνηση της Σουηδίας ανεβάζει την υστερία σε νέα επίπεδα ψάχνοντας για ένα μυστηριώδες "ρωσικό" υποβρύχιο έξω από τη Στοκχόλμη, το οποίο ούτε εντοπίζει ποτέ ούτε ταυτοποιεί - ούτε καν επιβεβαιώνει τη "θέα" του. Η Εσθονία και η Λετονία ισχυρίζονται ότι ρωσικά μαχητικά παραβιάζουν τον εναέριό τους χώρο χωρίς όμως να το επιβεβαιώνουν. Η Πολωνία απελαύνει ρώσους "κατασκόπους" χωρίς αποδείξεις ή μάρτυρες. Προβοκατόρικες ευρείας κλίμακας στρατιωτικές ασκήσεις του ΝΑΤΟ λαμβάνουν χώρα κοντά στα ρωσικά σύνορα στις Βαλτικές χώρες, την Πολωνία, τη Ρουμανία και την Ουκρανία.
Το ΝΑΤΟ στέλνει τεράστια φορτία οπλισμού στην χούντα του Κιέβου μαζί με συμβούλους των "Ειδικών Δυνάμεων" και ειδικούς στη μάχη εναντίον ανταρτών εν αναμονή μιας ευρείας κλίμακας επίθεσης απέναντι στους εξεγερμένους του Ντονμπάς.
Το καθεστώς του Κιέβου δεν συμμορφώθηκε ποτέ με την κατάπαυση του πυρός που υπογράφτηκε στο Μινσκ. Σύμφωνα με το γραφείο του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα κατά μέσο όρο 13 άνθρωποι - οι περισσότεροι πολίτες - χάνουν τη ζωή τους καθημερινά από την κατάπαυση του πυρός του Σεπτέμβρη κι έπειτα. Ο ΟΗΕ αναφέρει ότι σε διάστημα οκτώ εβδομάδων έχασαν τη ζωή τους 957 άνθρωποι - στην μεγάλη τους πλειοψηφία από επιθέσεις των ένοπλων δυνάμεων του Κιέβου.
Το καθεστώς του Κιέβου, με τη σειρά του, έχει κόψει όλες τις βασικές κοινωνικές παροχές και δημόσιες υπηρεσίες προς τις Λαϊκές Δημοκρατίες περιλαμβανομένων του ηλεκτρικού, των καυσίμων, των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, των συντάξεων, των φαρμακευτικών προμηθειών, των μισθών των δασκάλων και όσων εργάζονται στις μονάδες υγείας, των μισθών των δημοτικών υπαλλήλων. Οι τραπεζικές συναλλαγές και οι μεταφορές έχουν μπλοκαριστεί.
Η στρατηγική συνίσταται στο να στραγγαλιστεί περεταίρω η οικονομία, να καταστραφούν οι υποδομές, να προκληθεί μια ακόμα μεγαλύτερη μαζική έξοδος απελπισμένων προσφύγων από τις πυκνοκατοικημένες πόλεις προς τη Ρωσία και τότε να εξαπολυθεί μια μαζική επίθεση - με αεροπορία, πυραύλους, πυροβολικό και μονάδες τους στρατού - ενάντια στα αστικά κέντρα και τις βάσεις των ανταρτών.
Η χούντα του Κιέβου διεξάγει κινητοποίηση για πόλεμο μέχρις εσχάτων στις δυτικές περιοχές της χώρας, κινητοποίηση που συνοδεύεται από εκστρατείες φανατικής αντιρωσικής και ενάντια στου Ανατολορθόδοξους κατήχησης που έχουν σαν στόχο την προσέλκυση των πιο βίαιων, ακροδεξιών και σοβινιστικών κακοποιών στοιχείων και την ενσωμάτωση ναζιστικών ταξιαρχιών στις εμπροσθοφυλακές των μονάδων κρούσης στο μέτωπο. Η κυνική χρησιμοποίηση άτακτων φασιστικών πολιτοφυλακών θα επιτρέψει στη Γερμανία και το ΝΑΤΟ να αποποιηθούν την ευθύνη για τον αναπόφευκτο τρόμο και τις ακρότητες που θα συνοδεύσουν αυτή την εκστρατεία. Αυτή η τακτική της "εύλογης δυνατότητας άρνησης" αντικατοπτρίζει αυτή των Γερμανών Ναζί, των οποίων οι ορδές Ουκρανών ναζί και Κροατών Ουστάσι ήταν διαβόητες στην εποχή τους για τις εθνοκαθάρσεις που διεξήγαν.
Το ΝΑΤΟ στέλνει τεράστια φορτία οπλισμού στην χούντα του Κιέβου μαζί με συμβούλους των "Ειδικών Δυνάμεων" και ειδικούς στη μάχη εναντίον ανταρτών εν αναμονή μιας ευρείας κλίμακας επίθεσης απέναντι στους εξεγερμένους του Ντονμπάς.
Το καθεστώς του Κιέβου δεν συμμορφώθηκε ποτέ με την κατάπαυση του πυρός που υπογράφτηκε στο Μινσκ. Σύμφωνα με το γραφείο του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα κατά μέσο όρο 13 άνθρωποι - οι περισσότεροι πολίτες - χάνουν τη ζωή τους καθημερινά από την κατάπαυση του πυρός του Σεπτέμβρη κι έπειτα. Ο ΟΗΕ αναφέρει ότι σε διάστημα οκτώ εβδομάδων έχασαν τη ζωή τους 957 άνθρωποι - στην μεγάλη τους πλειοψηφία από επιθέσεις των ένοπλων δυνάμεων του Κιέβου.
Το καθεστώς του Κιέβου, με τη σειρά του, έχει κόψει όλες τις βασικές κοινωνικές παροχές και δημόσιες υπηρεσίες προς τις Λαϊκές Δημοκρατίες περιλαμβανομένων του ηλεκτρικού, των καυσίμων, των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, των συντάξεων, των φαρμακευτικών προμηθειών, των μισθών των δασκάλων και όσων εργάζονται στις μονάδες υγείας, των μισθών των δημοτικών υπαλλήλων. Οι τραπεζικές συναλλαγές και οι μεταφορές έχουν μπλοκαριστεί.
Η στρατηγική συνίσταται στο να στραγγαλιστεί περεταίρω η οικονομία, να καταστραφούν οι υποδομές, να προκληθεί μια ακόμα μεγαλύτερη μαζική έξοδος απελπισμένων προσφύγων από τις πυκνοκατοικημένες πόλεις προς τη Ρωσία και τότε να εξαπολυθεί μια μαζική επίθεση - με αεροπορία, πυραύλους, πυροβολικό και μονάδες τους στρατού - ενάντια στα αστικά κέντρα και τις βάσεις των ανταρτών.
Η χούντα του Κιέβου διεξάγει κινητοποίηση για πόλεμο μέχρις εσχάτων στις δυτικές περιοχές της χώρας, κινητοποίηση που συνοδεύεται από εκστρατείες φανατικής αντιρωσικής και ενάντια στου Ανατολορθόδοξους κατήχησης που έχουν σαν στόχο την προσέλκυση των πιο βίαιων, ακροδεξιών και σοβινιστικών κακοποιών στοιχείων και την ενσωμάτωση ναζιστικών ταξιαρχιών στις εμπροσθοφυλακές των μονάδων κρούσης στο μέτωπο. Η κυνική χρησιμοποίηση άτακτων φασιστικών πολιτοφυλακών θα επιτρέψει στη Γερμανία και το ΝΑΤΟ να αποποιηθούν την ευθύνη για τον αναπόφευκτο τρόμο και τις ακρότητες που θα συνοδεύσουν αυτή την εκστρατεία. Αυτή η τακτική της "εύλογης δυνατότητας άρνησης" αντικατοπτρίζει αυτή των Γερμανών Ναζί, των οποίων οι ορδές Ουκρανών ναζί και Κροατών Ουστάσι ήταν διαβόητες στην εποχή τους για τις εθνοκαθάρσεις που διεξήγαν.
G-20 και ΝΑΤΟ: Υποστήριξη στον κεραυνοβόλο πόλεμο του Κιέβου
Προκειμένου να απομονώσουν και να εξασθενίσουν την αντίσταση στο Ντονμπάς και να εγγυηθούν την νίκη του Κιέβου στον επικείμενο κεραυνοβόλο πόλεμό του, ΕΕ και ΗΠΑ εντείνουν την οικονομική, στρατιωτική και διπλωματική πίεση στη Ρωσία προκειμένου η τελευταία να εγκαταλείψει τις νεογέννητες λαϊκές δημοκρατίες στις νοτιοανατολικές περιοχές της Ουκρανίας, των οποίων αποτελεί και τον κύριο σύμμαχο.
Κάθε κλιμάκωση των οικονομικών κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας είναι σχεδιασμένη με τέτοιον τρόπο ώστε να αμβλύνει την ικανότητα των μαχητών της αντίστασης στο Ντονμπάς να υπερασπιστούν τις πόλεις, τα χωριά και τα σπίτια τους. Κάθε ρωσικό φορτίο αναγκαίων φαρμακευτικών προμηθειών και τροφής προς τους πολυορκούμενους πληθυσμούς προκαλεί κι ένα νέο κι ακόμα πιο υστερικό ξέσπασμα - επειδή αντιτίθεται στην στρατηγική Κιέβου-ΝΑΤΟ που έχει σαν στόχο να οδηγηθούν οι αντάρτες στη λιμοκτονία και η μαζική λαϊκή τους βάση είτε στην υποταγή είτε στην φυγή προς την ασφάλεια πέρα από τα ρωσικά σύνορα.
Έχοντας υποστεί μια σειρά ηττών, το καθεστώς του Κιέβου και οι "στρατηγικοί σχεδιαστές" του ΝΑΤΟ αποφάσισαν να υπογράψουν ένα "πρωτόκολλο ειρήνης", αυτό που ονομάστηκε "Συμφωνία του Μινσκ", για να σταματήσουν την επέλαση των δυνάμεων της αντίστασης του Ντονμπάς προς το νότο και να προστατέψουν τους στρατιώτες του Κιέβου που είχαν παγιδευτεί σε διάφορους απομονωμένους θύλακες στην Ανατολή. Η Συμφωνία του Μινσκ σχεδιάστηκε προκειμένου να επιτρέψει στην χούντα του Κιέβου να ανασυγκροτήσει τον στρατό της, να αναδιοργανώσει τη διοίκησή του και να ενσωματώσει τις ετερογενείς ναζιστικές πολιτοφυλακές στον συνολικό σχεδιασμό των στρατιωτικών του δυνάμεων, προετοιμάζοντας έτσι την "τελική της επίθεση". Η στρατιωτική προετοιμασία του Κιέβου στο εσωτερικό και η κλιμάκωση των κυρώσεων του ΝΑΤΟ σε διεθνές επίπεδο αποτελούν δύο όψεις της ίδιας στρατηγικής: η επιτυχία της μετωπικής επίθεσης ενάντια στη δημοκρατική αντίσταση της κοιλάδας του Ντονμπάς εξαρτάται από την ελαχιστοποίηση της Ρωσικής στρατιωτικής βοήθειας μέσω της επιβολής διεθνών κυρώσεων.
Η βιτριολική εχθρότητα του ΝΑΤΟ απέναντι στον Πρόεδρο Πούτιν ήταν αποκάλυπτη κατά τη διάρκεια της συνόδου των G-20 στην Αυστραλία: συνδεδεμένοι με το ΝΑΤΟ Πρόεδροι και Πρωθυπουργοί - ιδιαίτερα οι Μέρκελ, Ομπάμα, Κάμερον, Άμποτ και Χάρπερ - με πολιτικές απειλές και ανοιχτές προσωπικές προσβολές επεδίωκαν του ίδιους στόχους και εκ παραλλήλου με τον αποκλεισμό πείνας που επέβαλλε το Κίεβο στου πολυορκούμενους αντάρτες και πληθυσμιακά κέντρα στα νοτιοανατολικά της χώρας. Τόσο οι οικονομικές απειλές των G-20 εναντίον της Ρωσίας και η διπλωματική απομόνωση του Πούτιν, όσο και ο οικονομικός αποκλεισμός που επιβάλλει το Κίεβο αποτελούν πρελούδια της "Τελικής Λύσης" του ΝΑΤΟ - της φυσικής εξόντωσης ακόμα και των ιχνών της Αντίστασης στο Ντονμπάς, των Λαϊκών Δημοκρατιών και των πολιτιστικών-οικονομικών δεσμών με τη Ρωσία.
Το Κίεβο εξαρτάται από τους ΝΑΤΟϊκού μέντορές του προκειμένου να επιβληθεί ένας νέος γύρος σκληρών κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας, ειδικά αν η σχεδιαζόμενη εισβολή του συναντήσει μια καλά οπλισμένη και ρωμαλέα μαζική αντίσταση ενισχυμένη από την ρωσική υποστήριξη. Το ΝΑΤΟ βασίζεται στην αποκατεστημένη και πρόσφατα προμυθευμένη με στρατιωτικό υλικό στρατιωτική ικανότητα του Κιέβου προκειμένου να καταστραφούν αποτελεσματικά τα νοτιοανατολικά κέντρα αντίστασης.
Το ΝΑΤΟ έχει αποφασίσει μια εκστρατεία του τύπου "όλα ή τίποτα": να καταλάβει ολόκληρη την Ουκρανία ή, αν αποτύχει να το κάνει αυτό, να καταστρέψει τις ανήσυχες νοτιοανατολικές περιοχές, να εκμηδενίσει τον πληθυσμό και την παραγωγική ικανότητα της περιοχής, και να εμπλακεί σε έναν μέχρις εσχάτων οικονομικό (ή ακόμα και κανονικό) πόλεμο με τη Ρωσία. Η Καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ συντάσσεται με αυτό το σχέδιο παρά τα παράπονα γερμανών βιομηχάνων για τις τεράστιες απώλειες των εξαγωγών τους προς την Ρωσία. Ο Πρόεδρος Ολλάντ της Γαλλίας προσυπογράφει αγνοώντας τις αντιρρήσεις των συνδικαλιστών για την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας στα ναυπηγεία. Ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον ανυπομονεί για έναν οικονομικό πόλεμο με τη Μόσχα, προτείνοντας στους τραπεζίτες του Σίτι του Λονδίνου να βρουν άλλον τρόπο για να ξεπλένουν τα παράνομα κέρδη των Ρώσων ολιγαρχών.
Κάθε κλιμάκωση των οικονομικών κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας είναι σχεδιασμένη με τέτοιον τρόπο ώστε να αμβλύνει την ικανότητα των μαχητών της αντίστασης στο Ντονμπάς να υπερασπιστούν τις πόλεις, τα χωριά και τα σπίτια τους. Κάθε ρωσικό φορτίο αναγκαίων φαρμακευτικών προμηθειών και τροφής προς τους πολυορκούμενους πληθυσμούς προκαλεί κι ένα νέο κι ακόμα πιο υστερικό ξέσπασμα - επειδή αντιτίθεται στην στρατηγική Κιέβου-ΝΑΤΟ που έχει σαν στόχο να οδηγηθούν οι αντάρτες στη λιμοκτονία και η μαζική λαϊκή τους βάση είτε στην υποταγή είτε στην φυγή προς την ασφάλεια πέρα από τα ρωσικά σύνορα.
Έχοντας υποστεί μια σειρά ηττών, το καθεστώς του Κιέβου και οι "στρατηγικοί σχεδιαστές" του ΝΑΤΟ αποφάσισαν να υπογράψουν ένα "πρωτόκολλο ειρήνης", αυτό που ονομάστηκε "Συμφωνία του Μινσκ", για να σταματήσουν την επέλαση των δυνάμεων της αντίστασης του Ντονμπάς προς το νότο και να προστατέψουν τους στρατιώτες του Κιέβου που είχαν παγιδευτεί σε διάφορους απομονωμένους θύλακες στην Ανατολή. Η Συμφωνία του Μινσκ σχεδιάστηκε προκειμένου να επιτρέψει στην χούντα του Κιέβου να ανασυγκροτήσει τον στρατό της, να αναδιοργανώσει τη διοίκησή του και να ενσωματώσει τις ετερογενείς ναζιστικές πολιτοφυλακές στον συνολικό σχεδιασμό των στρατιωτικών του δυνάμεων, προετοιμάζοντας έτσι την "τελική της επίθεση". Η στρατιωτική προετοιμασία του Κιέβου στο εσωτερικό και η κλιμάκωση των κυρώσεων του ΝΑΤΟ σε διεθνές επίπεδο αποτελούν δύο όψεις της ίδιας στρατηγικής: η επιτυχία της μετωπικής επίθεσης ενάντια στη δημοκρατική αντίσταση της κοιλάδας του Ντονμπάς εξαρτάται από την ελαχιστοποίηση της Ρωσικής στρατιωτικής βοήθειας μέσω της επιβολής διεθνών κυρώσεων.
Η βιτριολική εχθρότητα του ΝΑΤΟ απέναντι στον Πρόεδρο Πούτιν ήταν αποκάλυπτη κατά τη διάρκεια της συνόδου των G-20 στην Αυστραλία: συνδεδεμένοι με το ΝΑΤΟ Πρόεδροι και Πρωθυπουργοί - ιδιαίτερα οι Μέρκελ, Ομπάμα, Κάμερον, Άμποτ και Χάρπερ - με πολιτικές απειλές και ανοιχτές προσωπικές προσβολές επεδίωκαν του ίδιους στόχους και εκ παραλλήλου με τον αποκλεισμό πείνας που επέβαλλε το Κίεβο στου πολυορκούμενους αντάρτες και πληθυσμιακά κέντρα στα νοτιοανατολικά της χώρας. Τόσο οι οικονομικές απειλές των G-20 εναντίον της Ρωσίας και η διπλωματική απομόνωση του Πούτιν, όσο και ο οικονομικός αποκλεισμός που επιβάλλει το Κίεβο αποτελούν πρελούδια της "Τελικής Λύσης" του ΝΑΤΟ - της φυσικής εξόντωσης ακόμα και των ιχνών της Αντίστασης στο Ντονμπάς, των Λαϊκών Δημοκρατιών και των πολιτιστικών-οικονομικών δεσμών με τη Ρωσία.
Το Κίεβο εξαρτάται από τους ΝΑΤΟϊκού μέντορές του προκειμένου να επιβληθεί ένας νέος γύρος σκληρών κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας, ειδικά αν η σχεδιαζόμενη εισβολή του συναντήσει μια καλά οπλισμένη και ρωμαλέα μαζική αντίσταση ενισχυμένη από την ρωσική υποστήριξη. Το ΝΑΤΟ βασίζεται στην αποκατεστημένη και πρόσφατα προμυθευμένη με στρατιωτικό υλικό στρατιωτική ικανότητα του Κιέβου προκειμένου να καταστραφούν αποτελεσματικά τα νοτιοανατολικά κέντρα αντίστασης.
Το ΝΑΤΟ έχει αποφασίσει μια εκστρατεία του τύπου "όλα ή τίποτα": να καταλάβει ολόκληρη την Ουκρανία ή, αν αποτύχει να το κάνει αυτό, να καταστρέψει τις ανήσυχες νοτιοανατολικές περιοχές, να εκμηδενίσει τον πληθυσμό και την παραγωγική ικανότητα της περιοχής, και να εμπλακεί σε έναν μέχρις εσχάτων οικονομικό (ή ακόμα και κανονικό) πόλεμο με τη Ρωσία. Η Καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ συντάσσεται με αυτό το σχέδιο παρά τα παράπονα γερμανών βιομηχάνων για τις τεράστιες απώλειες των εξαγωγών τους προς την Ρωσία. Ο Πρόεδρος Ολλάντ της Γαλλίας προσυπογράφει αγνοώντας τις αντιρρήσεις των συνδικαλιστών για την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας στα ναυπηγεία. Ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον ανυπομονεί για έναν οικονομικό πόλεμο με τη Μόσχα, προτείνοντας στους τραπεζίτες του Σίτι του Λονδίνου να βρουν άλλον τρόπο για να ξεπλένουν τα παράνομα κέρδη των Ρώσων ολιγαρχών.
Η Ρωσική απάντηση
Οι ρώσοι διπλωμάτες αναζητούν απεγνωσμένα έναν συμβιβασμό που θα επιτρέπει στους ρωσόφωνους πληθυσμούς στα νοτιοανατολικά της Ουκρανίας να διατηρήσουν κάποια αυτονομία μέσα από ένα σχέδιο ομοσπονδιοποίησης και να επανακτήσουν την επιρροή τους στην "νέα" μεταπραξικοπηματική Ουκρανία. Οι στρατιωτικοί στρατηγικοί σχεδιαστές της Ρωσίας παρείχαν στρατιωτική και επιμελιτειακή υποστήριξη προκειμένου να αποφευχθεί η επανάληψη της σφαγής ρωσόφωνων που έγινε στην Οδησσό από Ουκρανούς φασίστες σε μαζική κλίμακα. Πάνω απ' όλα, η Ρωσία δεν μπορεί να ανεχτεί Νατοϊκές-Ναζιστικές στρατιωτικές βάσεις του Κιέβου στο νότιο υπογάστριό της, βάσεις που να επιβάλλουν αποκλεισμό της Κριμαίας και να εξαναγκάζουν σε μαζική έξοδο ρωσόφωνων πληθυσμών από το Ντονμπάς. Με πρωτοβουλίες του Πούτιν, η ρωσική κυβέρνηση έχει προσπαθήσει να προτείνει συμβιβασμούς που θα επιτρέπουν την οικονομική πρωτοκαθεδρία της Δύσης στην Ουκρανία αλλά χωρίς την στρατιωτική επέκταση του ΝΑΤΟ και την απορρόφηση του Κιέβου από αυτό.
Αυτή η πολιτική συμβιβασμού έχει αποτύχει επανειλημμένα.
Το δημοκρατικά εκλεγμένο "καθεστώς συμβιβασμού" στο Κίεβο ανατράπηκε τον Φλεβάρη του 2014 με βίαιο πραξικόπημα που εγκατέστησε μια φιλονατοϊκή χούντα.
Το Κίεβο παραβίασε την συμφωνία του Μινσκ με ατιμωρησία και παρότρυνση από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ και τη Γερμανία.
Η πρόσφατη σύνοδος κορυφής των G-20 στην Αυστραλία υπήρξε μια θορυβώδης χορωδία ενάντια στον Πρόεδρο Πούτιν. Η κρίσιμη τετράωρη κατ' ιδίαν συνάντηση Πούτιν-Μέρκελ κατέληξε σε φιάσκο όταν η Γερμανία άρχισε να παπαγαλίζει τις ΝΑΤΟϊκές θέσεις.
Ο Πούτιν απάντησε τελικά αυξάνοντας την ετοιμότητα των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων κατά μήκος των συνόρων της χώρας και επιτάχυνε την οικονομική στροφή της Μόσχας προς την Ασία.
Ακόμα πιο σημαντική, υπήρξε η ανακοίνωση του Πούτιν ότι η Ρωσία δεν μπορεί να μείνει αμέτοχη και να επιτρέψει την σφαγή ενός ολόκληρου λαού στην περιοχή του Ντονμπάς.
Σκοπεύει ο σχεδιαζόμενος κεραυνοβόλος πόλεμος του Ποροσένκο ενάντια στον λαό της νοτιοανατολικής Ουκρανίας να προκαλέσει ρωσική απάντηση στην ανθρωπιστική κρίση; Θα αντιπαραταχθεί η Ρωσία στην κατευθυνόμενη από το ΝΑΤΟ επίθεση του Κιέβου ρισκάροντας έτσι μια συνολική ρήξη με τη Δύση;
Αυτή η πολιτική συμβιβασμού έχει αποτύχει επανειλημμένα.
Το δημοκρατικά εκλεγμένο "καθεστώς συμβιβασμού" στο Κίεβο ανατράπηκε τον Φλεβάρη του 2014 με βίαιο πραξικόπημα που εγκατέστησε μια φιλονατοϊκή χούντα.
Το Κίεβο παραβίασε την συμφωνία του Μινσκ με ατιμωρησία και παρότρυνση από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ και τη Γερμανία.
Η πρόσφατη σύνοδος κορυφής των G-20 στην Αυστραλία υπήρξε μια θορυβώδης χορωδία ενάντια στον Πρόεδρο Πούτιν. Η κρίσιμη τετράωρη κατ' ιδίαν συνάντηση Πούτιν-Μέρκελ κατέληξε σε φιάσκο όταν η Γερμανία άρχισε να παπαγαλίζει τις ΝΑΤΟϊκές θέσεις.
Ο Πούτιν απάντησε τελικά αυξάνοντας την ετοιμότητα των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων κατά μήκος των συνόρων της χώρας και επιτάχυνε την οικονομική στροφή της Μόσχας προς την Ασία.
Ακόμα πιο σημαντική, υπήρξε η ανακοίνωση του Πούτιν ότι η Ρωσία δεν μπορεί να μείνει αμέτοχη και να επιτρέψει την σφαγή ενός ολόκληρου λαού στην περιοχή του Ντονμπάς.
Σκοπεύει ο σχεδιαζόμενος κεραυνοβόλος πόλεμος του Ποροσένκο ενάντια στον λαό της νοτιοανατολικής Ουκρανίας να προκαλέσει ρωσική απάντηση στην ανθρωπιστική κρίση; Θα αντιπαραταχθεί η Ρωσία στην κατευθυνόμενη από το ΝΑΤΟ επίθεση του Κιέβου ρισκάροντας έτσι μια συνολική ρήξη με τη Δύση;