Η πιο σημαντική πτυχή των εξελίξεων των τελευταίων μηνών στην Ουκρανία - θα έπρεπε ίσως να - είναι η άνοδος των νεοναζιστών. Άνοδος που προφανώς δεν ξεκίνησε με τις διαδηλώσεις των τελευταίων μηνών αλλά σίγουρα ο τρόπος με τον οποίον ήρθε στην επιφάνεια κατά τη διάρκειά τους κάνει ακόμα πιο εμφατική την πορεία ενός ευρύτερου φαινομένου που κάθε άλλο παρά "Ουκρανική ιδιαιτερότητα" είναι.
εικόνα ρωσικών αρμάτων μάχης στη Σεβαστούπολη της Κριμαίας που μόλις μεταδόθηκε από το CNN
Ομόφωνα αποδέχτηκε η Ρωσική Άνω Βουλή την αίτηση του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν για χρήση των Ρωσικών ενόπλεων δυνάμεων προς υπεράσπιση των Ρώσων και των Ρωσικών συμφερόντων σε οποιοδήποτε σημείο της Ουκρανικής επικράτειας. Σε απάντηση των παρελκυστικών κινήσεων της Δύσης και των Ναζί στην Ουκρανία, ο Ρώσος Πρόεδρος έκανε το αυτονόητο για όσα θα περίμενε κανείς από την αστική τάξη της χώρας του (και κάθε άλλης ιμπεριαλιστικής χώρας για να μην δημιουργηθούν παρεξηγήσεις). Η σημασία της χερσονήσου της Κριμαίας άλλωστε είναι κομβική για τον Ρωσικό Ιμπεριαλισμό για να αφήσει το μέλλον της στην τύχη. Η είδηση όμως που αφορά την εργατική τάξη και το εργατικό κίνημα διεθνώς, αλλά και που δείχνει συνάμα τον βαθμό της γραφειοκρατικοποίησης και υποταγής του στην κυρίαρχη αστική ιδεολογία στις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, είναι η ΟΜΟΦΩΝΗ έγκριση του αιτήματος του Πούτιν. Ούτε ένας βουλευτής του ΚΚΡΟ δεν κατάφερε να σταθεί στο ύψος του Καρλ Λίμπκνεχτ και να καταψηφίσει τους "πολεμικούς προϋπολογισμούς" του 21ου αιώνα... Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό, απλά υποδηλώνει την δυσκολία που υπάρχει να διακρίνει κανείς, στον πόλεμο προπαγάνδας που λαμβάνει χώρα γύρω από το ζήτημα της Ουκρανίας, τις πραγματικές από τις κατασκευασμένες ειδήσεις.
|